Het is alweer lang geleden dat wij besloten hadden onze eerste hond te nemen. We leerden elkaar kennen in 1988 op ons werk.  Toen ik voor het eerst bij mijn man over de vloer kwam, zag ik zijn prachtige, grote, witte viervoeter met mooi golvend haar en een eigenwijze blik. Het bleek een KUVASZ te zijn, een Hongaarse herdershond.  Ze was prachtig en met de tijd dat ik haar leerde kennen, vond ik haar geweldig. Ik dacht bij mijzelf; ooit in de toekomst wil ik ook zo'n hond........!

Een jaar later gingen wij samenwonen en besloten een hond te nemen. Het werd een zwarte Labrador. Qua karakter een makkelijker hond om op te voeden dan een Kuvasz. Ze ging overal met ons mee naar toe en waar ze ook kon, ging ze zwemmen. Toen NOBY zes jaar was, besloten we om er een hond bij te nemen. En ja hoor, je kan het zeker al raden, we gingen voor een  Kuvasz. Het moest dan natuurlijk wel een teefje worden, dat leek ons wel iets praktischer. We kwamen terecht bij een Fokker in Midden-Beemster, de familier Klaver. Nadat er een nest geboren was, gingen wij bijna elke week wel kijken en konden bijna niet meer wachten voor ons nieuwe pupje mee naar huis mocht. Na 8 weken was het zo ver en mocht ze met ons mee naar huis. We noemden haar VASZKA! Ze groeide uit tot een mooie, grote teef en kon het goed vinden met onze Noby. Toen onze Noby bijna 12 jaar moesten we helaas afscheid nemen van haar. Vaszka bleef alleen achter!

Na een tijdje besloten we om er toch weer een hond bij te nemen. Ron wilde heel graag een Leonberger en na informatie te hebben vergaard, kwamen we terecht bij een Fokker in Vroomshoop. We vonden daar onze toekomstige viervoeter. Het werd een reu en we noemden hem Nero. Vaszka en Nero konden het goed met elkaar vinden en werden grote vrienden. Helaas overleed  Vaszka op bijna 12-jarige leeftijd en liet bij Nero een grote leegte achter. Nero was heel erg verdrietig, hij miste zijn grote vriendin, wij natuurlijk ook.

We gingen op zoek naar een nieuw huisgenootje. We hadden besloten om toch weer een Kuvasz te nemen. We kwamen terecht bij de familie Ackermans in Gemonde. Nadat de puppen waren geboren, gingen we elke week op bezoek. We hadden snel door dat elke keer, als we gingen kijken, dezelfde pup naar ons toekwam en bij ons in de buurt bleef. Het was deze keer dus niet moeilijk een pup uit te zoeken, want deze pup had ONS uitgekozen. En deze keer werd een reutje.......!! Met 8 weken mocht hij met ons mee naar huis. We noemen hem MERIENO (naar de wolsoort Merino). Ook Nero en Merieno werden grote vrienden. Helaas, bijna 3 jaar later, overleed Nero. Hij was bijna 9 1/2 jaar geworden.

Alsof het zo moest zijn, kwamen wij heel kort na het overlijden van Nero in contact met een Leonberger Fokker uit Achterveld, bij Leusden. Er was zojuist een nestje geboren van 11 puppies. We gingen langs, de puppies waren nog maar 4 dagen "jong" en raakten verliefd op deze kleine "molletjes". Het gevoel was goed. Het was alsof onze Nero het stokje had overgedragen aan ons nieuwe  Leonberger. Ook deze keer gingen we voor een reutje. De fokker had hem de naam Sconfinato Obelix Ovid gegeven.  Een mond vol, maar wij kozen voor Obelix. Dit bleek heel goed bij hem te passen!! Obelix was de kleinste van het nest, hij woog  535 gram, maar is inmiddels uitgegroeid tot een reus van formaat.  Hij heeft de grootte van een shetlander pony, is een beetje eigenwijs, heel lief en ontzettend waaks. 

Hij werd een echte vriend van Merieno, hij was zelfs een beetje "verliefd" op hem!! Zo fijn om dat mee te maken. Het had ook zo anders kunnen zijn. Samen ging het heel erg goed.

Merieno was ondertussen uitgegroeid tot een geweldige, prachtige reu. Ik bezocht veel tentoonstellingen met hem. Elke keer was ik zo trots op hem. Samen hebben we veel prijzen gewonnen en had hij inmiddels veel titels op zijn naam staan. Vele bekers versieren onze kast!

Hij was een lieve, grote ijsbeer met een goed karakter.

De gedachte kwam weleens bij ons op om een nestje te fokken, met Merieno dan natuurlijk, als vader. Maar ja, als je twee reuen thuis hebt, kom je natuurlijk niet verder!!!? We moesten dus nu op zoek gaan naar een teefje, die qua bloedlijn, goed met Merieno kon. Ik kwam terecht bij een fokker in Duitsland, Sabine Schneider van  Kuvasz vom Crystal Diamonds.  Er was een nestje geboren van 5 puppies. Er was nog één teefje beschikbaar. Het was alsof het weer zo moest zijn. Diverse liefhebbers waren al voor haar geweest, maar Sabine had gekozen om dit puppie aan mij te "geven". Ze had haar de naam CORA-LEE gegeven. Ik vond dit leuk en haalde Cora-Lee op, samen met een vriendin,  toen ze 9 weken jong was. Zo werd ik eigenaar van dit kleine, witte, krullebolletje! Zodra je haar zag, was je gelijk verliefd op haar. Geweldig!

 

Ook  met Cora-Lee heb ik veel tentoonstellingen bezocht en heeft ze veel titels op haar naam staan. Ze is uitgegroeid tot een lieve teef met een goed karakter, wel laat ze het kaas echter niet van haar brood eten. Ze is mijn grote schat!

In de tussentijd had ik onze Merieno nog ingezet als Dekreu. Hij zorgde in Nederland voor een nest met 9 puppies en in Duitsland voor 3 puppies.

In 2015 was Cora-Lee in Mei 2 jaar geworden en besloten wij om haar bij de volgende loopsheid te laten dekken, dit zou zo rond eind Oktober zijn, door onze Merieno. Maar Cora-Lee werd maar niet loops en wij begrepen maar niet waarom? De natuur stelde het steeds langer uit. Merieno ging steeds slechter eten, we dachten natuurlijk dat dat kwam omdat Cora-Lee loops moest worden.

Toch vertrouwden we het niet en besloten we om die maandag naar de Dierenkliniek te gaan en Merieno te laten onderzoeken. De arts onderzocht hem en vertelde ons dat Hij zó ziek was en hij gelijk aan het infuus moest. We schrokken ons dood. Wat was er aan de hand met Merieno? Was dit misschien de reden dat Cora-Lee niet loops werd? Had Zíj misschien als enige aangevoeld dat Merieno ziek was. Oh, waarom waren wij toch niet eerder naar de Dierenkliniek gegaan. Op dat moment voelden we onze zo machteloos en ziek van verdriet. Hij mocht  niet met ons mee naar  huis. Na bijna één week op de Intensive Care te hebben gelegen en alle onderzoeken te hebben ondergaan, hebben we hem helaas niet meer kunnen redden.

We verloren onze grote lieverd op een veel te jonge leeftijd. Hij was net 7 jaar geworden!! Merieno overleed op 4 december 2015. Hij was mijn beste maatje, nooit zal ik hem vergeten!!

Cora-Lee werd pas loops in Februari en besloten wij haar toch te laten dekken. We wisten dat de vader van Merieno nog leefde en besloten hem op te zoeken in Frankrijk. Ze werd gedekt door Filonillan Dragam Deri. Op 4 mei 2016 werd ze moeder van slechts één pup. Deze pup, die wij de naam Angel hadden gegeven kwam op de wereld via de Keizersnee. Angel ging naar een collega Kuvasz fokker Van de Zouwelanden, die ook al een broer en zus Kuvasz hebben. Ze gaven haar uiteindelijk de naam Angel Kate-Lee of Corienos Home!! Kate-Lee is uitgegroeid tot een mooie, grote teef met een goed karakter.

Als wens had ik toch weer om een nieuwe Kuvasz reu te nemen. Ik wilde zo graag in de toekomst toch een nestje van mijn eigen reu en teef.  Deze reu zou dan wel voor een geheel nieuwe bloedlijn moeten zorgen. Uiteindelijk zijn we terechtgekomen in Canada, waar op 9 december 2015 een nest van 10 puppen zijn geboren. 

Dit alles was weer zo toevallig. Merieno was overleden op 4 december 2015 en dit nest was geboren op 9 december 2015. Het was alsof ook Merieno het stokje heeft overgedragen aan onze nieuwe reu. Dit heeft zo moeten zijn en ik voelde dat het goed zat!

We besloten om deze reu SNOWY te noemen. Het duurde een lange tijd voordat Snowy naar Nederland kwam en uiteindelijk op 8 maanden leeftijd gingen wij Snowy afhalen van Schiphol.

Toen hij nog in Canada was, heb ik diverse keren met hem "gesproken" via Skype. Toen ik hem zag, noemde ik zijn naam. Hij herkende mijn stem en gaf mij een grote kus door de spijlen van zijn reisbench. Vanaf het moment dat wij elkaar zagen, hebben wij een "klik" samen en ben ik verliefd op hem!! Snowy is een geweldige, lieve en mooie reu met een goed hart. Hij kan het goed vinden met Obelix en Cora-Lee en wil buiten in het bos met iedere hond spelen. Hij is niet opgegroeid met water, maar hij is gek op zwemmen. Elke gelegenheid grijpt hij aan om te "badderen"!

Ik ben zo blij dat Snowy in ons leven is gekomen. 

Wij kijken nu uit naar ons 2e nestje. Een nestje van Cora-Lee en Snowy en zien wel wat de toekomst ons zal brengen. Als het ons gegund wordt, wordt dit nestje in Augustus 2017 geboren!!

Dit alles is wel een heel verhaal, maar het laat wel zien hoe gek we zijn op onze viervoeters.

We zijn een heel kleine fokker, die af en toe een nestje zullen hebben. We zijn lid van en fokken volgens Richtlijnen van de Kuvasz Vereniging en kijken goed naar gezondheid en karakter van de hond. Verder zijn wij aanwezig op diverse tentoonstellingen, waar wij de mensen kennis willen laten maken met dit mooie en speciale ras.

Wij zijn van mening, dat degene die een Kuvasz hebben, zullen zeggen; "Eens een Kuvasz, altijd een Kuvasz!" 

Op een gegeven moment, toen wij hadden besloten dat wij een nestje wilden fokken, vonden wij wel dat wij het officieel moesten aanpakken. We moesten dus een Kennelnaam verzinnen en deze aanvragen en ons laten registreren bij de Raad van Beheer.

Het was de bedoeling dat van ons 1e nestje, Cora-Lee, de moeder en Merieno, de vader van de puppen zou zijn.

We hebben deze twee namen samengevoegd en zijn zo uitgekomen op de kennelnaam: of Corienos Home. 

We dienden de naam in bij de Raad van Beheer en bijna 3 maanden later, kregen wij de goedkeuring en een Kennel Registratienummer.

Helaas hebben wij onze reu Merieno, de grondlegger van onze Kennel, niet in kunnen zetten voor ons 1e nestje!!